داستان جالب زنی که در هواپیمایی تاریک و خالی از مسافر بیدار شد - بازیکده

داستان جالبی در صفحه فیسبوک شرکت هواپیمایی ایر کانادا به اشتراک گذاشته شده که تاکنون ازنظر رسانه ای توجه چندانی به آن نشده است، اما واقعاً وحشتناک به نظر می رسد. این حادثه در تاریخ 9 ژوئن 2019 در پرواز کوتاه 90 دقیقه ای از فرودگاه شهر کبک به پیرسون تورنتو رخ داد و مسافری که از نیمه های راستا خوابش برده بود، وقتی بیدار شد، خود را در هواپیمایی تاریک و بدون مسافر دید. از همه بدتر این بود، به جای اینکه هواپیما در گیت باشد، در محلی دورافتاده پارک و قفل شده بود. شارژ باطری تلفن همراه او درحال تمام شدن بود و نمی توانست آن را شارژ کند، چراکه هواپیما خاموش بود. او سعی کرد به کابین خلبان برود و از دستگاه بی سیم استفاده کند، اما آن هم کار نمی کرد.

درنهایت او در خروج اصلی را باز کرد تا از هواپیما بیرون برود، اما فاصله آن تا زمین زیاد بود؛ به همین دلیل چراغ قوه ای پیدا و کوشش کرد توجه دیگران را جلب کند، ولی باز هم به در بسته خورد. تااینکه بالاخره توانست یک راننده حمل بار را متوجه خود کند. او دراثر این حادثه دچار اضطراب و بی خوابی شده است، خب حق هم دارد؛ تصور کنید در هواپیمایی تاریک بدون هیچ راه فراری گیر بیفتید و نتوانید با دنیای بیرون تماس بگیرید. مسئله بزرگ تر، احساس درماندگی بعد از بیدارشدن در محیطی است که قرار بود امن باشد.

باشنیدن این ماجرا به راحتی می توان آن را به فراموشی سپرد و تصور کرد که از کاه، کوه ساخته اند؛ اما وقتی خودتان را جای این مسافر بگذارید، نگرانی و اضطراب به شدت بر شما غلبه می نماید. این شرکت هواپیمایی با او در تماس بوده و درحال آنالیز ماجرا است. در دنیای امروز این حادثه باورنکردنی به نظر می رسد، اما صحت دارد؛ به خصوص که خود مسافر نیز اکثر این جزئیات را تأیید نموده است.

بدیهی است که اشتباه رخ می دهد و اگر باز هم شاهد این دست اتفاقات باشیم، نباید تعجب کنیم؛ هرچند در این داستان قصور مهمانداران مشهود است، چراکه ظاهراً وظیفه خود را به خوبی انجام نداده بودند، وگرنه متوجه جاماندن این مسافر می شدند. در ادامه قصد داریم کل ماجرا را از زبان همین مسافر بیان کنیم که در صفحه شخصی فیسبوک خود به اشتراک گذاشته است.

باز هم یک شب بدون خواب را سپری کردم، متأسفانه بی خوابی اهمیت نمی دهد که فردا باید به سر کار بروم. 10 روز گذشته واقعاً برایم سخت بوده است و اکنون از شما درخواست یاری دارم، می خواهم بدانم که آیا کسی تجربه ای مشابه من داشته است یا خیر. در این مدت نتوانسته ام احساساتم را تحت کنترل درآورم و برای همین از توصیه ها یا روش هایی که به آرام شدن من یاری کند، استقبال می کنم.

در پروازم از فرودگاه کبک به پیرسون تورنتو که 1.5 ساعت طول می کشید، خوابم برد و تقریباً کمتر از نصف راه را خواب بودم. حدود نیمه شب بیدار شدم (چند ساعت بعد از فرود هواپیما)، هواپیما در تاریکی مطلق قرار داشت و هوای آن بسیار سرد بود، واقعاً وحشتناک بود، فکر می کردم که دارم یک خواب بد می بینم، جداً چطور چنین چیزی ممکن است؟

به سراغ تلفن همراهم رفتم و دیدم تعدادی پیغامک برایم رسیده است و فوراً به دوستم پیغام دادم که در هواپیمایی تاریک و سرد جا مانده ام، او احتمالاً فکر می کرد که من خواب بد دیده ام، به همین دلیل به او گفتم که الان با فیس تایم ماجرا را به او نشان می دهم که تلفنم از کار افتاد. به شدت سعی داشتم که روی تنفسم تمرکز نموده و وحشت زگی ام را کنترل کنم. درهمین حال به دنبال اتصال تلفنم به هر ورودی یو اس بی که پیدا می کردم، بودم تا آن را شارژ کنم، اما از بدشانسی با خاموش بودن هواپیما، دیگر هیچ برقی در هواپیما وجود نداشت.

از فشار و استرس باید به دستشویی می رفتم، اما هیچ نوری وجود نداشت و دائم کوشش می کردم که خودم را آرام نگه دارم. ازآنجاکه نمی توانستم تلفنم را شارژ کنم و یاری بخواهم تا این کابوس هر چه زودتر تمام گردد، ترس و دلهر ه زیادی داشتم. به کابین خلبان رفتم و چیزی شبیه واکی تاکی پیدا کردم، اما آن هم کار نمی کرد. درنهایت توانستم یک چراغ قوه در کابین خلبان پیدا کنم، از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدم، چراکه نور آن را بیرون از پنجره های هواپیما انداختم، به امید اینکه شخصی آن را ببیند.

حالا که چراغ قوه داشتم، تصمیم گرفتم در هواپیما را باز کنم و خودم را نجات دهم، وقتی آن را باز کردم، احساس یک قهرمان به من دست داد؛ اما دیدم که حدود 12 تا 15 متر با زمین فاصله دارد، به در آویزان شدم تا شاید توجه کارکنان فرودگاه را جلب کنم، اما هواپیما جایی پارک شده بود که هیچ کس اطرافش دیده نمی شد.

به دنبال طناب گشتم تا بایاری آن از هواپیما بیرون بروم، جایگاه خدمه پرواز درست کنار در قرارداشت، اما کمربند ایمنی خیلی کوتاه بود، پس دوباره به در آویزان شدم و درحالی که چراغ قوه دستم بود، آن را به این طرف و آن طرف می بردم تا شاید کسی متوجه آن گردد. ازآنجاکه تلفن نداشتم، نمی دانستم چقدر زمان گذشت. وقتی خودروی حمل بار به سمت من حرکت کرد، سر از پا نمی شناختم. او واقعاً شوکه شده بود که خدمه هواپیما مرا جاگذاشته بودند، موضوعی که برای خود من هم سؤال شده است. فکر کنید، وقتی جایگاه من به عقب خم شده و سینی مقابلم پایین است، خدمه متوجه آن می شوند، اما وقتی یک نفر در هواپیما خوابش برده و کمربندش هنوز بسته است، او را رها می نمایند و به خانه شان می روند؟

به هرحال، راننده این خودرو نردبان داشت و توانستم خود را نجات دهم. در ادامه خودروهای ایر کانادا رسیدند و مرا به فرودگاه بردند، جایی که با یکی دیگر از نماینده های ایر کانادا ملاقات کردم و او از من پرسید که آیا حالم خوب است و دوست دارم با لیموزین به هتل بروم، من هم گفتم شوخی می کنید؟ چند ساعت دیگر باید سر کار باشم و می خواهم همین الان به خانه ام بروم. او تلفنش را در اختیارم گذاشت تا به خانه زنگ بزنم و سپس تماس گرفت که مرا به ماشینم برسانند.

از ایر کانادا تاکنون دوبار با من تماس گرفته اند و علاوه براینکه توضیح ماجرا را جویا شدند، بابت مشکل پیش آمده عذرخواهی کردند و گفتند که تحقیقاتی درباره این حادثه انجام خواهند تا از وقوع مجدد آن جلوگیری نمایند.

به خاطر ترس و وحشتی که شب ها به سراغم می آید و با نگرانی و اضطراب از خواب بیدار می شوم، از زمان حادثه نتوانسته ام به درستی بخوابم و از اینکه در جایی تاریک محبوس شوم، می ترسم.

در سفرهای هوایی حودات و اتفاقات این چنینی رخ می دهند و همواره ذهن مخاطب را درگیر می نمایند. اگر برای سفرهای هوایی خود به دنبال بلیط هواپیما هستید و نمی دانید از کجا تهیه کنید، ما در خبرنگاران این امکان را فراهم نموده ایم که بلیط خود را از معتبرترین فروشنده ها و ارزان تر و امن تر از هر جای دیگر تهیه کنید.