دلقک های قاتل از کجا می آیند؟ - بازیکده

به گزارش بی بی سی، در هفته های اخیر، مردم از نقاط مختلف کانادا با پلیس تماس گرفته اند و گفته اند دلقک قاتل دیده اند - از تورنتو و اوتاوا و هالیفکس گرفته تا گتینو و نووا اسکوشیا و بومنویل. ناگفته پیداست که روی توییتر و فیس بوک هم از این گزارش ها زیاد است.

پروفسور تیموتی اوانز، که متخصص آیین های سنتی است، می گوید هرچه فکر می کنم پدیده ای شبیه این دلقک های شوم به ذهنم نمی رسد.

از تابستان پارسال تا کنون، دلقک قاتل از ایالت آلاباما در جنوب آمریکا تا نووا اسکوشیا در شرق کانادا دیده شده. در ایالت های آلاباما و تگزاس چند مدرسه بسته شده و پلیس چند نفر را دستگیر نموده - که هر بار گزارش اشتباه بوده و آدمی عادی لباس دلقک پوشیده بوده.

وحشت بی دلیل حتی به کاخ سفید هم کشیده شده. چند روز پیش خبرنگاری از جاش ارنست، سخنگوی کاخ سفید، پرسید نظر رئیس جمهور در خصوص دلقک های ترسناک چیست.

در گتینو (در ایالت کبک کانادا) افرادی که لباس دلقک پوشیده بودند، بچه ها را می ترساندند

آقای ارنست گفت گزارشی در این مورد به رئیس جمهور نرسیده، اما مسئولان و مجریان قانون در سطح محلی مسئله را به جد پیگیری می نمایند، و باید به دقت هرگونه خطر احتمالی برای مردم را آنالیز نمایند و سنجیده عمل نمایند.

به نظر می رسد ماجرای دلقک ها به بریتانیا و استرالیا هم کشیده.

بنجامین رادفورد، که در خصوص پدیده رؤیت دلقک های ترسناک کتابی نوشته، می گوید، درست عین داستان هانسل و گرتل می ماند. اولین نمونه ای که رادفورد در تحقیقاتش پیدا نموده مربوط به دهه هشتاد میلادی است. در آن ماجرا، بچه های مدرسه ای در ایالت ماساچوست آمریکا گفته بودند یک دلقک می خواسته گول شان بزند و سوار ماشین شان کند. البته پلیس هرگز این گزارش را تأیید ننموده.

از قضا، مقام های پلیس می گویند گزارش های تأییدنشده و سرکاری (در خصوص دلقک ها) بیشتر شده.

چندی پیش کاربری در بومنویل کانادا روی فیس بوک نوشته بود یک دلقک قاتل در محله شان پرسه می زند. پلیس در محل حاضر شد اما چیزی نیافت. هفته پیش، کاربری در هالیفکس کانادا عکسی از یک دلقک که نزدیک یک دبیرستان ایستاده بود، روی اینستاگرام گذاشت. این بار هم پلیس چیزی پیدا نکرد.

وندی منسفیلد، سخنگوی پلیس منطقه ای هالیفکس، می گوید آن روز دستکم 10 نفر روی شبکه های اجتماعی گزارش نموده بودند که در آن محله دلقک ترسناک هست. اما هیچ کدام به چشم خودشان دلقکی ندیده بودند.

برخی موارد که به پلیس گزارش می شود، در واقع کار آدم هایی است که خودشان را شکل دلقک های ترسناک می نمایند که دیگران را بترسانند.

تابستان سال جاری، پلیس دو پسر نوجوان را نزدیک یک زمین بازی در گتینو (در ایالت کبک کانادا) گرفت. پسرها لباس دلقک به تن نموده بودند و بچه ها را می ترساندند. در گرین بی (در ایالت ویسکانسین آمریکا)، یک هنرپیشه محلی عکسی از خودش با لباس دلقک روی فیس بوک منتشر نموده بود. این بار دستگیری در کار نبود، اما عکس نزدیک 12000 لایک خورد.

پروفسور اوانز و محققان فولکلورشناس به این کار می گویند جلوه گری، یعنی اینکه یک تصور رایج و افسانه وار را عینیت ببخشی.

یک نمونه مشهور و مرسوم این کار، رفتن گروهی نوجوانان به گورستان است - که روح ببینند. اما همین فعالیت ظاهرا بی خطر نیز گاه فاجعه بار می شود. مثل موردی که دو دختر نوجوان در ایالت ویسکانسین دوست شان را با چاقو زدند بلکه لطف اسلندرمن شامل حال شان بشود.

اسلندرمن یک شخصیت خیالی است که هنرمندی به نام اریک کنودسن سال 2009 طراحی کرد و روی اینترنت پخش شد.

پروفسور اوانز معتقد است نزدیک ترین پدیده به دلقک های ترسناک همین اسلندرمن است. او می گوید بیشتر افسانه های محلی و شخصیت های ترسناک مدرن دست کم چند دهه پیشینه دارند و سینه به سینه منتقل شده اند، اما اسلندرمن و دلقک های قاتل تازه ظهور نموده اند و مثل صاعقه روی اینترنت پخش شده اند.

بنجامین رادفورد که در خصوص دلقک ها تحقیق نموده معتقد است ریشه این پدیده به یک فیلم ساز جوان بریتانیایی برمی شود که سال 2013 در نورتامپتون از خودش با لباس دلقک عکس می گرفت و روی فیس بوک می گذاشت که ببیند اینگونه تصاویر چگونه روی اینترنت پخش می شوند.

او می گوید: می شود گفت ترکیبی از هنر نمایشی و سرکارگذاشتن مردم است.

اسلندرمن یک شخصیت خیالی است که هنرمندی به نام اریک کنودسن سال 2009 طراحی کرد و روی اینترنت پخش شد

چیزی از آزمایش فیلم ساز جوان نگذشته بود که ده ها نمونه مشابه در بریتانیا و فرانسه و ایالات متحده سر برآوردند. سال 2014، پلیس فرانسه 14 نوجوان را که لباس دلقک می پوشیدند و با چاقو و چماق و حتی سلاح کمری در محله ها می چرخیدند، دستگیر کرد.

آقای رادفورد معتقد است دلقک جایگاهی ویژه در ذهنیت جمعی مردم دارد، به عنوان پدیده ای که یادآور خوشی و وحشت توأمان دوران کودکی است. می گوید: آدم ها هر دو روی سکه را دوست دارند: هم چیزهایی که می خنداندشان، هم چیزهایی که جیغ شان را درمی آورد.

پروفسور اوانز بر این باور است که اینگونه پدیده های اینترنتی (مثل دلقک قاتل یا اسلندرمن) مثل موج می آیند و چندی بعد فروکش می نمایند - برعکس افسانه های محلی که دهه ها می مانند و به اشکال گوناگون بازگو می شوند.

او هم مثل بنجامین رادفورد حدس می زند این موج دلقکی که راه افتاده، پس از هالووین فروکش کند. هرچند رادفورد - که سه سال 2013 و 2014 و 2015 این پدیده را مطالعه نموده - بعید می داند کامل از بین برود.

می گوید: شرط می بندم در پنج-شش سال آینده یک موج وحشت دلقکی دیگر مثل این راه می افتد.