عسکری: در اوج اختلافات نور تاتار با ترکیه، به تغییر ملیت و مبارزه برای ایران فکر کردیم، آواز دهل از دور خوش است!
به گزارش بازیکده، ملی پوش سابق تکواندو ایران گفت: در اوج اختلافات ما با فدراسیون تکواندو، جرقه تغییر ملیت نور تاتار و مبارزه برای ایران به ذهن مان زده شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرنگاران، مهران عسکری ملی پوش سابق تکواندو ایران بعد از کسب مدال برنز مسابقات دانشجویان جهان در سال 2015 دیگر در کشورمان فعالیتی نداشت و بعد از مدتی حضور در برزیل به عنوان مربی با نور تاتار ملی پوش پرافتخار تکواندو بانوان ترکیه ازدواج کرد و تصمیم گرفت برای ادامه زندگی این کشور را انتخاب کند.
عسکری در سالیان اخیر به دلیل مسائل خدمت سربازی به ایران نیامده بود، اما در روزهای گذشته بعد از چند سال دوری به طور غیر منتظره به کشورمان سفر کرد. مهران عسکری در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران، در خصوص شرایط خود و همچنین شرایط نور تارتار و مسائل این تکواندوکار با فدراسیون تکواندو ترکیه به صحبت پرداخت که در زیر می خوانید.
خبرنگاران: ابتدا در خصوص سفر سر زده به ایران صحبت کن؟
سفر سرزده و غافلگیر نماینده ام به ایران به این خاطر بود که مطمئن نبودم مسائل سربازی و پشت سر گذاشتن زمان سه ساله اقامتم در ترکیه حل شده است یا نه. در نهایت تصمیم گرفتم به ایران بیایم و حتی در صورت حل نشدن مسائل، کارها را در ایران پیگیری کنم. بعد از سه سال به ایران سفر و سعی کردم برای اینکه به خانواده و دوستان استرس وارد نکنم به طور سرزده به ایران بیایم. از طرفی دلم خیلی برای خانواده و ایران تنگ شده بود و خدا را شکر در حال حاضر در ایران هستم.
خبرنگاران: سفرت تنها برای تفریح و ملاقات با خانواده است یا قرار است تصمیماتی برای آینده ورزشی خود داشته باشی؟
در حال حاضر و با توجه به نزدیک شدن به خاتمه سال 98، این سفر تنها برای ملاقات با خانواده است. با توجه به قانون تنها سالی دو بار و در مجموع سه ماه می توانم به ایران بیایم و گفتم تا قبل از سال 98 از این یک بار استفاده کنم. ضمن اینکه به دلیل مصدومیت همسرم در مسابقات فجیره امارات، فشار تمرینات را کم کردیم تا مجددا در بازگشت فشار تمرینات را افزایش دهیم.
خبرنگاران: شاید برای خیلی ها جالب باشد که چرا تنها و بدون همسرت به ایران بازگشتی؟
نور هنوز به زبان فارسی مسلط نیست و به من گفت چون در طول سفر مدام باید همه چیز را برای او ترجمه کنم و این موضوع باعث کلافگی هر دو طرف خواهد شد در این سفر حضور نداشته باشد. با این حال محتمل است نور هفته آینده به ایران بیاید.
خبرنگاران: در سالیان اخیر شاهد اختلاف تو و نور تاتار با فدراسیون ترکیه بودیم. این موضوع در حال حاضر رفع شده است؟
در حال کوشش هستیم به نوعی اختلافات را نادیده بگیریم. هنوز مسائل ما با فدراسیون ترکیه مانند گذشته است، اما صرفا برای کسب نتیجه، فعلا هر دو طرف اعلام آتش بس کردیم. تداوم این اختلافات در صورت عدم آتش بس به ضرر دو طرف می شد و فدراسیون ترکیه با از دست دادن مهره ای مانند نور و ما نیز از نرفتن به المپیک و 4 ساله بیرون ماندن لطمه می خوردیم.
خبرنگاران: در خصوص برنامه هایت برای حضور نور تاتار در المپیک 2020 صحبت کن.
بعد از مسابقات جهانی منچستر، نور یک دوره را به طور کامل به درمان آسیب دیدگی خود در این مسابقات اختصاص داد و آرام آرام از اواخر دی ماه با شدت کم تمرینات را استارت زد و در مسابقات فجیره با کسب مدال طلا، 20 امتیاز راحت کسب کرد. متاسفانه در این مسابقات نیز از ناحیه روی پا آسیب دید. آسیبی که نمی گردد ریسک کرد و باید صبر کنیم تا او بهبود پیدا کند. قبل از مسابقات جهانی اعلام نموده بودم که فقط مدال طلا ما را راضی خواهد نمود و اگر او روز اول مسابقات آسیب ندیده بود قطعا به جای مدال نقره، دومین مدال طلای جهان خود را کسب نموده بود.
نور روحیه جنگندگی بسیار بالایی دارد و حتی من که همسر، مربی و در کنار او هستم، به دلیل انگیزه بالایش، او را در مسابقات جهانی منچستر نمی شناختم. این موضوع نشان دهنده روح بزرگ نور است و امیدوارم در المپیک 2020 نیز با همین شرایط پیش برود و بعد از کسب مدال نقره المپیک لندن و برنز المپیک ریو به مدال طلای توکیو برسد.
خبرنگاران: نور تاتار تکواندوکار بسیار توانایی است، اما بعد از آشنایی و ازدواج با تو رنگ مدال های خود را ارتقا داده است...
نور قبل از ازدواج با من در مسابقات جهانی 2015 روسیه به مدال نقره دست یافته بود و مدال طلای جهان را نداشت. ما در مسابقات جهانی 2017 کره جنوبی به مدال طلا دست یافتیم که همین مدال باعث تغییر خیلی چیزها در ترکیه و اختلافات شد. در حال حاضر دیگر وقت اضافه کردن مدال طلای المپیک به افتخارات نور است.
خبرنگاران: بعد از حضور نور در سومین المپیک دوران ورزشی خود در توکیو، شاهد خداحافظی او از ورزش قهرمانی خواهیم بود؟
هنوز تصمیم قطعی نگرفته ایم، اما از آنجایی که نور عاشق مبارزه کردن است، احتمال خداحافظی نکردن او وجود دارد. اگر نور در المپیک 2020 به مدال طلا دست پیدا کند، 200 امتیاز در رنکینگ برای او ثبت خواهد شد و همین امتیاز خیلی ما را جلو خواهد انداخت و می تواند یک زمان 8 تا 10 ماه استراحت را در اختیار او قرار دهد تا برای ادامه یا خاتمه دوران ورزشی خود تصمیم گیری کند. البته احتمال می دهم نور بخواهد در المپیک 2024 نیز حضور داشته باشد و ممکن است این تصمیم را بگیرد.
خبرنگاران: ازدواجت با نور تاتار در سالیان اخیر نتوانسته باعث برگزاری اردوی مشترک تیم بانوان با او گردد. صحبت هایی برای همکاری و استفاده تکواندوکاران بانوان ایران از توانایی های نور نشده است؟
اتفاقا در مسابقات جهانی منچستر وقتی با پولادگر صحبت کردیم با آغوش باز از حضور نور در تمرینات بانوان ایران استقبال کردند. مشکل در حال حاضر تنها زبان نور است. او زبان فارسی را به طور کامل نمی داند و از آنجایی که تنبل است خیلی به دنبال یادگیری زبان انگلیسی نیست (با خنده) و همین موضوع باعث ایجاد مشکل در ارتباط برقرار کردن شده است. اگر بتوانیم این موضوع را حل کنیم، از طرف ایران، پولادگر و بچه های تیم ملی بانوان، نور پذیرفته شده است. بعضی اوقات به اینکه نور را تا این حد در ایران دوست دارند حسادت می کنم و این اصلا کار خوبی نیست (با خنده). به شخصه خرسند خواهم شد نور بتواند در محیط و جو ایران و زیر نظر اساتیدی مانند فریبرز عسکری، پدرم و اساتید بانوان تمرین کند. این اتفاق به نفع ما نیز خواهد بود و باعث ایجاد تنوع در تمرینات و پیشرفت کارمان خواهد شد.
خبرنگاران: در اوج اختلافات تو و نور با فدراسیون ترکیه، شایعاتی مبنی بر احتمال تغییر ملیت نور و حضور او در ایران مطرح شد؟ این احتمال وجود دارد نور بعد از المپیک توکیو به تغییر ملیت و مبارزه برای ایران فکر کند؟
در اوج اختلافات جرقه کوچکی در ذهن ما زده شد و حتی فکر کردم به ایران بیایم و نور با شرایط ایران مبارزه کند، چرا که هدف ما حضور در المپیک بود، اما از آنجایی با این تصمیم تعادل خیلی چیزها به هم می ریخت این تصمیم را لغو کردیم. من هم بعد از حضور در ترکیه می توانستم برای این کشور مسابقه بدهم و این کشور را برای ادامه فعایت ورزشی انتخاب کنم، اما من نیز به دلایل شخصی این کار را نکردم.
وقتی با نور در آرامش صحبت کردیم به این نتیجه رسیدیم این کار منطقی نیست. نور به نام ترکیه یک ورزشکار کاملا شناخته شده و اگر بخواهد با تمام شرایط برای هر کشوری حتی بهتر از ترکیه مسابقه بدهد خیلی صورت خوشی ندارد. ما در روزهای اول اختلاف با فدراسیون ترکیه و زیر آن فشار به مبارزه برای ایران به عنوان یکی از گزینه ها فکر کردیم، اما در آرامش به این نتیجه رسیدیم این کار منطقی نیست و باید اختلاف خود را حل و فصل کنیم و تنها راهمان را به موازت فدراسیون ترکیه پیش ببریم.
خبرنگاران: در حال حاضر فریبرز عسکری که دایی تو است، راهنمایی تیم ملی تکواندو را برعهده دارد. عملکرد تیم ملی را تحت راهنمایی عسکری چگونه می بینی؟
این سوال کلی است که باید جوابی خیلی جزیی به آن داده گردد و من نیز خیلی کوچکتر از این هستم که بخواهم این تجربه را داشته باشم که در این خصوص صحبت کنم. من یک جواب کلیشه ای و استاندارد برای تمام سرمربیان گذشته ایران داشتم و مختص به فریبرز عسکری به عنوان دایی ام نیست. همواره و در خصوص همه مربیان گفتم باید زمان داده گردد. اگر تیم ملی تکواندو ایران تمرین می نماید، لیگ ایران فعال است و تکواندوکاران ایران در حال کوشش هستند، این شرایط در خصوص خیلی از کشورهای دیگر نیز صادق است. به عنوان مثال ساحل عاج کجا بود که به مدال طلای المپیک رسید و یا گابن در کجا قرار داشت که به مدال المپیک دست یافت. اردن همواره جز کشورهای خوب آسیایی بوده، اما در تاریخش مدال طلا المپیک نداشت که در دوره گذشته به این مدال رسید.
خبرنگاران: یعنی اعتقاد داری با توجه به پبشرفت تکواندو در جهان باید توقعات ما منطقی باشد؟
من می دانم تمام کشورها در حال کار و سرمایه گذاری هستند و اینگونه نیست که شرایط تکواندو مانند گذشته باشد. از طرفی نباید فراموش کنیم با وجود کوشش ایران و مسائل تراکم بازیکن در کشورمان، مسائل سیاسی وجود دارد که همه بازیکنان را تحت الشعاع قرار داده است. چند سفر در زمان حضور فریبرز عسکری به عنوان سرمربی تیم ملی به خاطر مسائل سیاسی کشورها با ایران انجام نشد یا عدم حضور میرهاشم حسنی در مسابقات جهانی به خاطر همین مسائل بود.
با وجود این مسائل باید زمان داده گردد و اینگونه نباشیم که مانند همواره اول همه چیز را تخریب کنیم و بعد مطیع آن جریان شویم. خدا را شکر در حال حاضر جو خوب شده و حال روحی تکواندو خوب است و این موضوع در عملکرد بچه ها و تمرکز مربیان تاثیر مستقیمی دارد. بچه های ما لایق و شایسته موفقیت در المپیک هستند و به عنوان کسی که با آرمین هادی پور، میرهاشم حسنی و سجاد مردانی هم تیمی بودم به لیاقت و توانایی این بچه ها ایمان دارم.
خبرنگاران: سجاد مردانی یکی از تکواندوکارانی بود که با وجود کوشش بسیار از رسیدن المپیک بازماند. در این خصوص صحبت کنید؟
سجاد مردانی به خاطر 4 امتیاز به سهمیه المپیک نرسید که واقعا دردناک است. سجاد مردانی عمر خود را روی تکواندو گذاشته است. یادم است او نیز مانند من زمانی که وارد اردوی تیم ملی شد یک جوان بود، اما در حال حاضر نصف موهای خود را در اردوی تیم ملی سفید نموده است. نباید از این زحمات مانند زحمات مربیان چشم پوشی کرد.
خبرنگاران: از ملی پوشانی بودی که از ایران رفتی، اما هیچ وقت تغییر تابعیت ندادی. نظرت درباره تغییر تابعیت ورزشکاران و تکواندوکاران ایران در سالیان اخیر چیست؟
جریان رفتن من تشکیل زندگی بود و من نیز برای خود ملاک ها و مقیاس هایی داشتم. من در حال حاضر دو تابعیتی هستم و برای دل خودم در مسابقات قهرمانی کشور ترکیه شرکت کردم و به نام ترکیه در مسابقات ترکیش اوپن مسابقه دادم، اما هیچ وقت به دنبال اینکه به عنوان ملی پوش برای ترکیه مسابقه بدهم، نبودم و هیچ وقت نیز این کار را نکردم و دوست نداشتم این کار را بکنم. بارها بارها پرچم ایران را حمل کردم و باز هم حمل خواهم کرد. با خیلی کشورها که مهاجر می گیرند ارتباط داریم و باور کنید کشورهای بسیار محدودی هستند که شرایط را برای مبارزه گر در تکواندو فراهم می نمایند که بخواهد کار کند و در کنارش فعالیت مالی داشته باشد. آلمان و هلند کشورهای درجه یک جهان هستند و اتفاقا تکواندو در آنجا فعالیت دارد و مدال جهانی هم دارند، اما شاید باور نکنید مدال قهرمانی جهان در این کشورها جایزه ای در حد 4 یا 5 هزار یورو داشته باشد. به قاطعیت می گویم اینکه می گویند فلان کشور این کار را می نماید، مصداق این جمله است که می گوید: آواز دهل از دور خوش است. تازه ورزشکار باید استثنا باشد که شرایط خاص را برای او فراهم نمایند که این موضوع یک در هزار است.
خبرنگاران: به عنوان سوال خاتمهی، درباره تصمیم مهاجرت کیمیا علیزاده به عنوان نخستین مدال آور ورزش بانوان ایران در المپیک چه نظری داری؟
هر کسی در هر برهه ای از زمان هر تصمیمی می گیرد قطعا از نظر خودش بهترین تصمیم بوده و ما این تصمیم را از بیرون نگاه می کنیم. در جایگاهی نیستم که در خصوص درستی تصمیم علیزاده یا هر ورزشکار دیگری صحبت کنم و فقط می توانم نظرات خودم را بگویم. شاید من هم جای علیزاده بودم چنین تصمیمی می گرفتم. آسیب های علیزاده و اتفاق هایی که چه خوب یا بد برای او افتاد و زندگی خانوادگی که تشکیل داد، باعث شد تصمیمی بگیرد که زندگی ورزشی را نیز تحت الشعاع قرار بدهد. امیدوارم تصمیمی که گرفته و از نظر خودشان درست بوده در آینده نیز همین گونه باشد. این تصمیم هر تاوانی داشته باشد در ابتدا برای خودش است. هیچ کسی در جایگاهی نیست که بخواهد فردی را قضاوت کند. شاید علیزاده از مسائل فرار نموده باشد و شاید نیز از خوشی زیاد رفته باشد، اما ما در جایگاهی نیستیم که بگویم تصمیم او درست بوده است یا اشتباه.
منبع: خبرگزاری تسنیم