کشف بزرگ ترین دهانه برخورد سیارک به زمین، یک ساختار 500 کیلومتری، عکس - بازیکده

تاریخچه برخورد سیارک ها به زمین عمدتاً زیر سطح سیاره ما مخفی شده است. بااین حال، پژوهش های تازه نشانه هایی از بعضی از این ساختارهای برخوردی را فاش نموده است که میزان آن ها به ده ها و صدها کیلومتر می رسد. یکی از همین پژوهش ها حاکی است که ساختاری 520 کیلومتر در زیر سطح استرالیا وجود دارد و در مرکز آن یک گنبد لرزه ای به چشم می خورد.

دانشمندان می گویند ساختار Deniliquin حاوی تمامی ویژگی هایی است که از یک ساختار برخوردی مقیاس بزرگ انتظار می رود. برای مثال، داده های مغناطیسی این منطقه یک الگوی موج دار متقارن در بخشی از پوسته زمین را نشان می دهد که در اطراف هسته این ساختار وجود دارد. این الگو احتمالاً در حین برخورد، همزمان با افزایش چشمگیر دما بر اثر نیروهای شدید مغناطیسی، به وجود آمده است.

محل احتمالی برخورد این سیارک در گذشته زمین

میزان گیری های مغناطیسی شواهدی از نقایص شعاعی را هم نشان می دهد. این نقایص در واقع همان شکستگی هایی هستند که از بخش مرکزی یک ساختار برخوردی به بیرون منتشر می شوند. این قضیه با داده های مربوط به ناهنجاری های مغناطیسی که ممکن است نمایانگر وجود آذرین تیغه ها باشد نیز تأیید شده است. آذرین تیغه ها همان صفحات مواذ مذاب هستند که درون شکستگی سنگ ها وارد می شوند.

نقایص شعاعی و صفحات سنگی آذرینی که داخل آن ها شکل می گیرند، در ساختارهای برخوردی بزرگ متداول اند و می توان آن ها را در ساختار Vredefort هم پیدا کرد. Vredefort دومین ساختار برخوردی بزرگ دنیا است که در آفریقای جنوبی واقع شده است و میزان اش به حدود 300 کیلومتر می رسد.

برخوردی که باعث ایجاد ساختار Deniliquin شده، احتمالاً در حین رویداد انقراض اواخر اوردویسین اتفاق افتاده است. یکی از محققان این پژوهش باور دارد که این برخورد احتمالاً محرک رویداد یخبندان هیرنانتین بوده که با نام رویداد انقراض اردویسین-سیلورین نیز شناخه می گردد. این رویداد حدود 85 درصد از گونه های زیستی زمین را از بین برد.