احتمال درمان بیماری پارکینسون با اسپری پروتئین افزایش می یابد
به گزارش بازیکده، یک شرکت خارجی نشان داد که درمان احتمالی پارکینسون با یاری پروتئینی با قابلیت محافظت از نورون ها، به نام فاکتور عصبی دوپامین مغزی نوترکیب قابل انجام است.
به گزارش گروه دانشگاه خبرنگاران، نتایج یافته های شرکت هرانتیس فارما نشان می دهد که درمان احتمالی پارکینسون با یاری پروتئینی با قابلیت محافظت از نورون ها، به نام فاکتور عصبی دوپامین مغزی نوترکیب (rhCDNF) قابل انجام است. این ترکیب به صورت نانوذرات بوده که ممکن است از آن به اسم اسپری بینی استفاده گردد.
براساس یک توافقنامه همکاری، مطالعات اثبات مفهومی را برای معین اینکه آیا فرآیند نانوشکل دهی می تواند در rhCDNF اعمال گردد، به وسیله شرکت نانوفورم (Nanoform) انجام شد و این شرکت پیروز شد تا این ترکیب را برای استعمال به صورت اسپری داخل بینی به کار گیرد. در حال حاضر این دارو که با هدف جلوگیری از پیشرفت پارکینسون استفاده می گردد، باید به طور مستقیم و با استفاده از سیستم رهایش کاشته شده در مغز، وارد بدن بیماران مبتلا به پارکینسون گردد.
نتایج یافته های این شرکت نشان داده است که rhCDNF با پیروزیت به صورت نانوذرات مهندسی شده در آمده است. مهمتر از همه، در این روش درمانی، ساختار پروتئین سالم می ماند که برای عملکرد مطلوب لازم است. آزمایش های بیشتر نشان داد که rhCDNF، به اسم نانوذرات، اثربخشی و اثرات محافظت عصبی خود را حفظ نموده است.
کریگ کوک، مدیرعامل هرانتیس فارما می گوید: این یک نقطه عطف کلیدی برای دستیابی به بخشی از پروژه وسیع تر ما در برنامه تزریق داخل بینی برای rhCDNF بود، یکی از معدود دارایی های مرحله بالینی که بر درمان بیماری پارکینسون متمرکز شده است. توانایی نانوشکل دهی مولکول rhCDNF شانس پیروزیت را برای تجویز داخل بینی افزایش می دهد و امکانات بیشتری را برای تأثیر بر زندگی بیماران ایجاد می نماید. ما بی صبرانه منتظر پیشرفت کار با نانوفورم هستیم.
کریستین جونز، از مدیران شرکت نانوفورم می گوید: با توسعه بیشتر rhCDNF، ما مشتاقانه منتظر ادامه فعالیت های شکل دهی نانوساختار rhCDNF هستیم.
بیماری پارکینسون با از بین رفتن سلول های عصبی که انتقال دهنده عصبی دوپامین را تشکیل می دهند، به وجود می آید. دوپامین یک پیغام رسان شیمیایی است که به سلول های عصبی اجازه برقراری ارتباط می دهد و در کنار سایر عملنمودها، به تنظیم حرکت یاری می نماید.
CDNF که به طور طبیعی در خون و مایع مغزی نخاعی یافت می گردد، یک عامل نوروتروفیک یا پروتئینی است که به سلول های عصبی یاری می نماید تا زنده بمانند. در مطالعات روی مدل های حیوانی پارکینسون، CDNF از سلول های عصبی محافظت نموده و آن رابازسازی می نماید.
مطالعه های پیش بالینی بعلاوه نشان داد که CDNF می تواند سلول های عصبی را ترمیم نموده و فراوری دوپامین را القاء کند. استفاده از آن باعث کاهش تجمع آلفا سینوکلئین، یکی دیگر از علائم پارکینسون و التهاب سلول های عصبی می گردد. معمولا از روش های مختلفی برای ورود این ماده به بدن بیمار استفاده می گردد که هر یک محدودیت ها و اثرات جانبی منفی خود را دارد. از این رو، موضوع استعمال اسنتشاقی مطرح شد تا با یاری آن، نانوذرات حاوی این ترکیب بتواند وارد بدن گردد.
منبع: خبرگزاری دانشجو