فلورانس نایتینگل که بود؟ پرستاری مدرن مدیون اوست - بازیکده

با ما همراه باشید و با تور ایتالیا ارزان از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.

فلورانس در 12 می 1820 در ویا کلمبیا در نزدیکی پورتا رومنس شهر فلورانس به دنیا آمد. این منطقه بر تپه ای بلند در قلب شهر فلورانس جای دارد. زادگاه فلورانس نایتینگل عمارتی است در زمینی سرسبز با نمایی عالی. ساختمان اصلی آن در دهه 1400 میلادی بنا نهاده شده و مالکیت آن متعلق بود به خانواده ای به نام سرراجی. مالکیت این خانه چندین بار دست به دست شد و نهایتا به خانواده نایتینگل رسید. بعدها در ایام جنگ جهانی اول، بدل به بیمارستان شد.

او نخستین زنی بود که از ملکه ویکتوریا نشان افتخار شایستگی بریتانیا را دریافت کرد. پدر فلورانس نایتینگل، فرماندار و توانگر و مادرش از یک خانواده خیرخواه بود و او را از کودکی برای سرکشی به بیمارستان ها همراه می برد.

نایتینگل در خاطراتش می نویسد که با عروسک هایش بازی بیمار و پرستار می نموده و شبها ندایی می شنیده که او را برای یاریبه بیماران فرا می خوانده است.

خانواده اش به خاطر آلودگی بیمارستان ها مخالف علاقه اش بودند اما او کتاب های پزشکی را می خواند و هرگاه یکی از بستگانش بیمار میشد از او پرستاری و نگهداری می کرد.

31 ساله بود که به آلمان رفت و در رشته پرستاری تحصیل و کارآموزی کرد.

33 ساله بود که سربازان بریتانیایی در جنگ میان روس و عثمانی شرکت کردند و وخامت اوضاعشان چنان شد که گزارشگر تایمز نوشت: آیا در تمام انگلستان چند زن فداکار پیدا نمی شوند که پرستاری زخمی های فلک زده را در اینجا بپذیرند؟ در پی آن وزیر جنگ انگلیس او را برای یاریبه سربازان به کریمه روسیه فرستاد.

از آنجا که او در ریاضیات هوش و استعداد بسیار داشت، برای تشریح پدیده های چرخشی و تکراری، نمودارهای مارپیچ را طرح و ثبت کرد و از این کار برای برنامه ریزی و سازماندهی پرستاران جنگی بهره برد.

گرچه در شروع مردها حاضر به همکاری با او و پذیرش مدیریتش نبودند، اما پیگیری او سر انجام نتیجه داد. از آنجا که شبها چراغ به دست به بیماران سرکشی میکرد، لقب بانوی چراغ به دست گرفته است.

40 ساله بود که پس از دریافت نشان افتخار انگلیس، نخستینمدرسه عالی آموزش پرستاری را در لندن بنیان نهاد و پایه پرستاری نوین را ریخت. او در کارش چنان کوششگر بود که به ضعف بدنی دچار و ازکار افتاده و گوشه گیر شد به ویژه که در سال های کهولت بینایی اش را از دست داد.

فلورانس نایتینگل در 90 سالگی در لندن درگذشت.

اما جالب است بدانید که همه مردم بریتانیا رویکرد مثبت به فلورانس نایتینگل نداشتند. در خاطرات یکی از بیماران وی که بینی اش به دست نایتینگل بدجوری جا افتاده و جوش خورده بود می خوانیم این زن تنها شیفته جلب توجه بوده و دشمن تراشی برایش راحت تر از دوست یابی بوده است. نامه های منتشر نشده یی که توسط سر جان هال نوشته شده تصویر این زن را که یک قهرمان ملی تصور می گردد حسابی مخدوش می نماید. آقای جان که یکی از پزشکان منطقه ای بود که نایتینگل در آن فعالیت می کرد در نامه یی به یکی از بالادستان خود نوشته است: خانم نایتینگل بیشتر به جای یاری به بیماران شیفته قدرت است و جاه طلبی وی بدجوری من را آزار می دهد.

این پزشک یکی از دشمنان سرسخت نایتینگل بود. زمانی که این پرستار یک بار برای دریافت دارو به او مراجعه کرد با عکس العمل بدی روبرو شد. آقای جان او را متهم به نقض قوانین ارتش و کوشش برای به دست دریافت کنترل امور کرد. به اعتقاد این پزشک نایتینگل همواره قصد از میدان به در کردن پرستارهای خوب و جا کردن خود در دل مسوولان وقت را داشته است. البته این جاه طلبی چندان موفقیت آمیز نبود زیرا پرستاران دیگر هیچ گاه حاضر به فرمانبرداری از او نبودند و در حقیقت نوعی خصومت کاری با وی داشتند.

خانم نایتینگل در سال 1854 به همراه 38 زن به طور داوطلبانه به جمع پرستارهای ارتش پیوست. کوشش نایتینگل برای برقراری بهداشت در بیمارستان های کثیف آن موقع و از سر راه برداشتن پرستارانی که بیشتر آن ها الکلی بودند و دانش کم پزشکی داشتند نام این زن را در تاریخ حک کرد. نایتینگل باعث از بین رفتن شهرت سر جان شد و شاید علت خصومت این پزشک با او ضربه بدی بوده که از او خورده است.